Sinds vorige week ligt de nieuwe langverwachte tweede plaat van Team William in de rekken. Het was alweer vijf jaar geleden sinds hun debuut en ik dacht tot voor kort echt dat ze al uitgestorven waren. De afgelopen jaren was frontman Floris De Decker enkele keren op de achtergrond bij The Van Jets te zien. Dat deed mij toen ook al het ergste vermoeden, een einde aan mijn jeugdidolen, zou ik hun debuutalbum voor eeuwig moeten blijven herkauwen? Tot er in februari op hun facebookpagina weer wat optredens aangekondigd werden. Met een voor de helft nieuwe bezetting klonken ze in Trix iets poppier dan vroeger, iets minder huis-tuin-en-keuken. Toetsenist Arne was nog even krankzinnig als in 2009, de nieuwe drummer hadden ze geleend bij School is Cool en er was ook een nieuwe bassist. De nummers die ze toen speelden deden me al uitkijken naar de nieuwe plaat.
Drama ligt vanaf 17 april in de winkel inclusief DIY hoes bestaande uit tipex en kauwgom. Zoals ik al zei klinkt deze plaat veel meer pop dan de vorige. Op hun debuut doet het gitaargepingel nog veel aan emo-pop denken, de zanger wat in zichzelf gekeerd, alleen op z’n kamertje. Drama klinkt veel voller, het zijn niet alleen de sterkere teksten van Floris die de nummers recht houden, de synths komen veel meer op de voorgrond. De plaat opent met een typisch Team William nummer. Ocean Fire zet ook meteen de toon, de jongens zijn gegroeid. A New Country klonk live in Trix al meteen goed, op plaat is de drum nog duidelijker te horen en durft de zanger zijn keel volledig open te zetten. Het blijft hangen en de tekst is even humoristisch als sommige parels van de vorige plaat. In Stormy Weather gaat de groep dan weer een iets andere toer op, hier knallen de synths je echt rond de oren. Heel anders dan wat we gewend zijn, maar zeker niet slechter. Mijn persoonlijke favoriet is Close Enough, de teksten maken het nummer romantisch. En toch is er een echtheid die niet iedereen in zijn muziek durft en kan leggen. Hier zijn het opnieuw de rifs vanuit de toetsen die de hook vormen en niet langer die van de gitaar. Feel U doet bij momenten denken aan de zwoelheid van nummers als die van Oscar & the Wolf, maar behoudt toch nog de Team William-saus net zoals Nothing Ever Seems To Last en Away With The Fairies. Poets, een nummer waar de drumcomputer toch een keer wordt omgeruild voor een authentiek stel trommels, is wat ruiger dan de rest van de plaat en zorgt daarmee voor een leuke afwisseling. Die drumcomputer is bijna niet weg te denken op Drama en is overduidelijk in Back 2 Sleep, een nummer dat recht naar binnen gaat. Into the Night is ook van de rustigere aard maar bouwt, zoals de vroegere Team William-nummers op naar een schreeuwend einde. In het dansbare en catchy Faster Than Light komen de de gitaren en klassieke drums weer op de voorgrond, die we van de jongens gewoon zijn. De eerste single „1995” is de samenvatting van de plaat, een 80s-vibe die overal terug te vinden is en eigenzinnige lyrics. Onder een wel erg langdradig eindnummer sluit het Team de gordijnen van het muzikale Drama. De evolutie sinds het debuut in 2009 is duidelijk hoorbaar. De gitaarrifs werden ingeruild voor meer synths maar de hooks komen nog steeds uit hetzelfde nest alsook de puppy-oogjes-teksten. Drama klinkt gevarieerder, verfijnder, vrolijker, echter, voller en ja, dramatischer.
Team William staat vanavond in de Vooruit in Gent en deze zomer zijn ze nog te zien op Gladiolen, Genk on stage en Cirque@taque.
Drama ligt vanaf 17 april in de betere platenzaak.
Quatsch 